lufa

lufa {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. lufafie {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'część składowa broni palnej w postaci rury, w środku gładkiej lub gwintowanej, nadająca wyrzucanemu przez nią pociskowi odpowiedni kierunek lotu i odpowiednią prędkość początkową': {{/stl_7}}{{stl_10}}Lufa karabinu, pistoletu, armaty, moździerza. Kaliber lufy. Przystawić komuś lufę do pleców. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'w gwarze uczniowskiej: najniższa ocena, dwójka lub jedynka': {{/stl_7}}{{stl_10}}Postawić komuś lufę. Dostać, zarobić lufę z jakiegoś przedmiotu, klasówki. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'piękna, atrakcyjna seksualnie kobieta, dziewczyna' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'mocny cios pięścią; silne uderzenie piłki, mocny strzał na bramkę itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bramkarz obronił lufę. Dostać, dać komuś lufę. <niem.> {{/stl_10}}